Глифосат чимикали аст ки халқ аз он истифода мекунанд тавр анки гиҳонҳоро нисбатан убар намаёند. Он миتوнаст дар фермерӣ, бозор ва парк истифода шавад барои омӯздан гиҳонҳои номурожа. Лекин ҳозир инчунин ҳамгойашҳои зиёдӣ дар бораи он мавҷуд аст ки ягонагӣ глифосат беҳдуд аст ҳам барои мohитёҳам барои мо. Дурусттарин маълумотҳоро дар бораи глифосат ва чӣ тарзи ки мебояд аз он низ баромадед, дохил намаёнд.
Глифосат мумкин аст нозар ба маҳварро баргирад. Чуно ки дар бараи қуттиҳо пуштанд, он мумкин аст дар замин ваоб ворид шавад. Ин дар бораи сабзинҳо ва хайвонҳои ки намеянад ки лозим аст, заннарӯӣ аст. Базмии эҳоли мумкин аст ки аз инсебактар аст ки мордагон ва башка таъминкунандаҳои гузаштар ки барои рост кардан гиҳон лозим аст, низ нозар медиҳанд. Бояд дар бораи истифодаи глифосати бодамзӯnist бохтар расид.
Истифодаи глифосат барои кучактаронан бахси мухаббат аст. Базиҳо мегуянд, ке он омил аст барои инсон ва хайвон, лекин баъзиҳо мегуянд, ке он омил намешавад, агар тарафи муҳофаза истифода шавад. Глифосат дар ҳолати таҳقيқот мебошад барои меҳнат кардани равишҳои баробари барои истифодаи он бо захирати зияни. Мебояд зеррех мебошем, назарҳои мубоҳафаза ро мехонед ва фаҳми дохилро дар бораи глифосат дар моҳалламон меҳнат кунем.
Бареи пуррахии گلیفوسات ҳамаъият ба инсонон дар асбоб няст. Чанд таҳқиқот ҳатто инро бо захуматҳои хусуси муталиънанд. Аз ин соат, барои истифодаи ғайри муайян аз گلیفосат мулоим аст ке барномаи охиринро бистарин намуд доред. Лабафи ва ҷантиҳои захиратро гиред va маврӯди барномагӣ ро бар мувофиقيyat бо метгирӣ истифода намайд. Агар саволҳои дар бораи истифодаи گلیفوسат доред, шумо бояд ҳақиқӣ ба шахс ё кишвари професионали субути кардан, барои дониш аз зохматҳои он ва барои дониш аз чорахои барои истифодаи омоди он.
Раҳимтидаконед, ки истифодаи глифосат лозим нест. Баъзе шигилҳоро бо даст ё аз ҳам замин мехукушанд ё мулафаза мекунанд, то онҳо рушд накунанд. Дигарон аз гербицидҳои табиий истифода мебаранд, ки аз моддаҳои беахтар, мисолан сирка ё гарниши гандум тайёр карда шудаанд. Ин имкониятҳо гоҳе метавонад барои муҳити зист ва одамҳо беҳтар бошад, дар ҳоле ки гиёҳҳои номерзумро нест мекунад.
Барои истифода аз глифосат беҳдуд, мавҷудаи қоидаҳо ва протоколҳои ки мебояд ба онҳо пайваст шавад. Истифодабарандагони глифосат мебояд номиштани дар бароварии маҳсулотҳоро хонед ва онро барои мақсади захирӣ истифода намаёнд. Агар шубҳат ё сӯал дар бораи истифодаздошти беҳдуди глифосат доред, ба мушаҳидат пешниҳод намаёнд. Барои пайдонидан ба ин қоидаҳо, мебояд сомонаи моҳиятӣ робита ба ҷамъиятҳои мо кард.